Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1378/23/K

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. H.

Jak w punkcie I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 17 sierpnia 2004 roku zostało zainicjowane postępowanie administracyjne dotyczące wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego pod nazwą „Rozbudowa budynku archiwum (...) przy ulicy (...)- działka numer (...) obręb (...) N. H.. Postępowanie to zakończyło się wydaniem decyzji Prezydenta (...) K. z dnia 18 kwietnia 2005 roku numer AU- (...) ustalającą inwestycję celu publicznego.

Decyzją numer (...) Prezydenta (...) K. z dnia 12 grudnia 2008 roku sygnatura Au 01-3. (...) (...)- (...) po zatwierdzeniu wniosku inwestora Gminy (...) K. zatwierdzono projekt budowlany dla zamierzenia budowlanego rozbudowa archiwum Urzędu (...) K. Etap I obejmującego przebudowę istniejącego budynku oraz rozbudowę budynku Archiwum o 3 nowe obiekty oraz przebudowę istniejącego wjazdu oraz udzielono zgody na rozbiórkę istniejących budynku tj. części administracyjnej budynku szkolnego i dwóch budynków gospodarczych z zachowaniem warunków zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych, zabezpieczeniem terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych pod nadzorem osoby uprawnionej i spełnieniu warunków wskazanych w odrębnych pismach.

decyzja Prezydenta (...) K. numer (...) o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę

26-28

Archiwum Urzędu (...) K. nie było objęte w 2008 roku stosownie do § 23 i 24 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków i innych obiektów budowlanych, obowiązkiem stosowania stałych urządzeń gaśniczych ani obowiązkiem sytemu (...). Projekt inwestycji zakładał użycie wody z sieci miejskiej do ochrony przeciwpożarowej. Wystarczającą ilość wody do gaszenia pożaru miały zapewnić dwa hydranty o łącznej wydajności 2 x 10dm ^{( 3)}/s, lecz była to wydajność niewystarczająca dla zapewnienia bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Z uwagi na to w dokumentacji technicznej rozważano możliwość budowy zbiornika na wodę, lecz ostatecznie inwestor zdecydował o złożeniu do Komendanta Wojewódzkiego (...) wniosku o zastąpienie gaszenia wodą przez stałe urządzenie gaśnicze gazowe na bazie azotu.

Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2009 roku sygnatura (...) Komendant (...) wyraził zgodę na wyposażenie magazynów archiwum Urzędu (...) K. w stałe urządzenie gaśnicze gazowe na azot. Wobec wyrażenia zgody na zastosowanie powyższego urządzenia, którego celem jest ograniczenie skutków pożaru w początkowej fazie, koniecznym stało się również zainstalowanie w obiekcie archiwum Urzędu (...) K. systemu sygnalizacji pożarowej ( (...)) albowiem uruchomienie stałego urządzenia gaśniczego miała być sygnalizowane K. (...) (...) w K..

akta (...) z postanowieniem (...) Komendanta (...) (...) w K. z dnia 19 stycznia 2009 roku

74-93; 333

Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2016 roku sygnatura (...) (...) Komendanta (...) w K. w związku z niespełnieniem wymagań bezpieczeństwa pożarowej w zakresie zapewnienia wymaganej ilości wody dla celów przeciwpożarowych dla budynków archiwum Urzędu (...) K. wyrażono zgodę na spełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego w sposób inny niż określony w § 5 i 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych poprzez wyposażenie segmentów magazynowych w stałe urządzenie gaśnicze aerozolowe do gaszenia pożarów klasy A oraz odpowiedniego dobrania ilości środka gaśniczego. Postanowienie to obejmowało zakresem zastosowania budynku administracyjnego oraz trzech segmentów magazynowych, które miały zostać wzniesione w I etapie rozbudowy Archiwum i pierwszy segment magazynowy z II etapu inwestycji. W dokumentach zawarto wystąpienie wskazujące, że w segmentach magazynowych nie można wykonać systemu gaszenia azotem, ponieważ brak jest miejsca na butlownię, gdzie zostałyby zmagazynowane butle ze środkiem gaśniczym.

postanowienie (...) Komendanta (...) z dnia 5 grudnia 2016 roku

31

akta (...)

65-73

Na wniosek inwestora Gminy (...) K. by rozwiązaniem zamiennym objąć całość inwestycji tzn. przebudowę budynku administracyjnego oraz budowę łącznie siedmiu segmentów magazynowych, postanowieniem z dnia 14 lutego 2017 roku sygnatura (...) (...) Komendanta (...) w K. w związku z niespełnieniem wymagań bezpieczeństwa pożarowego w zakresie zapewnienia wymaganej ilości wody dla celów przeciwpożarowych dla budynków archiwum Urzędu (...) K., obejmując nim całość inwestycji, wyrażono zgodę na spełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego w sposób inny niż określony w § 5 i 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych poprzez wyposażenie segmentów magazynowych w stałe urządzenie gaśnicze aerozolowe do gaszenia pożarów klasy A oraz odpowiedniego dobrania środka gaśniczego.

postanowienie (...) Komendanta (...) (...) z dnia 14 lutego 2017 roku

29-30; 332

akta (...) (...) w K.

46-64

projekt budowlany zmienny

251

opracowanie KON- (...) - (...)Rozbudowa budynku archiwum Urzędu (...) K. przy ul. (...)- działka numer (...), obręb 55 N. Huta- Etap I”

334-348

opracowanie KON- (...)-PB-P.poż zawarte w projekcie budowlanym zmiennym

182-190

A. H., od 2014 roku współpracował z biurem (...) i dokonywał uzgodnienia zamiennego projektu budowlanego archiwum Urzędu (...) K. pod względem ochrony przeciwpożarowej. Projekt budowlany zamienny z 2017 roku przewidywał wyposażenie obiektu archiwum Urzędu (...) K. w stałe urządzenie gaśnicze oparte na użyciu generatorów suchogaszenia FirePro 3000 oraz zastosowanie w budynku systemu sygnalizacji pożarowej. Otrzymał on projekt budowlany zamienny obiektu archiwum Urzędu (...) K. oraz dokumentację dotyczącą zastosowania rozwiązań zamiennych z uwagi na brak dostatecznej ilości wody dla celów przeciwpożarowych, w tym postanowienie Komendanta (...) (...) w K. z 2017 roku.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. H.

195-197; 201-204; 240-241; 312-314

pismo Zarządu Inwestycji Miejskich w K. z dnia 8 stycznia 2025 roku z dokumentacją uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej zmiany stałego urządzenia gaśniczego aerozolowego (...) oraz dokumentacją dotyczącą dopuszczenia budynku do użytkowania w zakresie ochrony pożarowej

357-384

A. H. w okresie od dnia 11 lipca 2017 roku do dnia 17 października 2017 roku w K., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, jako rzeczoznawca do spraw przeciwpożarowych o numerze uprawnień (...), będący na mocy przepisów art. 6b i 6c ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej w brzmieniu obowiązującym po dniu 10 kwietnia 2017 roku uprawionym do dokonania uzgodnień w zakresie zgodności projektu architektoniczno-budowlanego zamiennego z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne dla uzyskania zamiennego pozwolenia na budowę w dwóch pismach datowanych na 25 lipca 2017 roku tj. zawiadomieniu o uzgodnieniu projektu budowlanego poprzez podanie w nim, iż projekt zamienny architektoniczno-budowlany został uzgodniony zgodnie z obowiązującymi przepisami, podczas gdy w rzeczywistości zawiadomienie zawierało nieprawdziwe wartości obciążenia ogniowego segmentów magazynowych oraz brak było opracowania wymaganego przepisami art. 5 ust. 1.3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 roku w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej- scenariusza przeciwpożarowego, a następnie pism tych użył w dniach 27 lipca 2017 roku i 9 października 2017 roku, przedkładając je Komendantowi (...) (...) w K.. We wskazanym okresie czasu archiwum (...) M. K. nie podlegało pod Naczelnego (...)ponieważ nie było to archiwum państwowe stosownie do art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983 roku o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach a przez to nie miała do niego zastosowanie decyzja numer (...) Naczelnego (...) z dnia 3 marca 2017 roku w sprawie wyznaczenia archiwów, w których jest wymagane stosowanie sytemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe wydanej na podstawie § 28 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

częściowo wyjaśnienia A. H.

195-197; 201-204; 240-241; 312-314

opinia biegłego J. M.

163-165; 351

opinia biegłego T. W.

176-177; 349-351

pismo K. (...) w K. z dnia 30 lipca 2021 roku

34

pismo Naczelnego (...) z dnia 6 grudnia 2024 roku

356

akta (...) (...) w K.

35-45

W dniu 6 lutego 2021 roku doszło do pożaru archiwum Urzędu (...) K. ulica (...) w K.. W czasie pożaru w budynku znajdowali się: dwaj pracownicy ochrony oraz trzy osoby na stanowisku monitoringu (...) K.. Najbardziej prawdopodobną przyczyną powstania pożaru było samoczynne uruchomienie generatora (...)-2, wyciek gorącego żużla, którego temperatura mogła wynosić nawet 800 stopni na znajdujący się bezpośrednio pod nim dwustronny stacjonarny regał, wskutek czego doszło do zapłonu znajdujących się na regale akt. Rozproszony przez generator zdiagnozowaniu pożaru aerozol nie był wystarczający do jego ugaszenia a po około 17 minutach wskutek nieugaszenia, zaczęły się uruchamiać kolejne generatory wskutek czego gwałtownie wzrosła temperatura w pomieszczeniu co z kolei spowodowało przyrost ciśnienia. Brak blokady w bocznych drzwiach doprowadził do ich otwarcia pod wpływem wzrostu ciśnienia, wskutek czego strumień aerozolu emitowanego ze stałego urządzenia gaśniczego wydostał się na zewnątrz pomieszczenia, co spowodowało spadek jego skuteczności gaśnicznej. Następnie wskutek tego samego mechanizmu zapalały się akta na regałach.

wyciąg z części I opinii zespołu biegłych

101-105

wyciąg z opinii biegłych część II

111-156; 271-272

załącznik do protokołu biegłego J. M.

166-175

zeznania świadka M. S.

5-6

zeznania świadka J. N.

7-8

zeznania świadka D. K.

9-10

zeznania świadka E. D.

11-12

zeznania świadka M. K.

16-18

dokumentacja fotograficzna

19-20

Decyzją numer (...) z dnia 17 lutego 2021 roku sygnatura (...) Powiatowy (...) K.-Powiat Grodzki nakazał Gminie (...) K.: wyznaczenie strefy wokół uszkodzonych w wyniku pożaru hal numer 1 i numer 2 Archiwum (...) (...) K. ulica (...) w K. poprzez ogrodzenie tereny za pomocą ogrodzenia umożliwiającego wjazd ciężkiego sprzętu zgodnie z załącznikiem graficznym do niniejszej decyzji; skuteczne zamknięcie przejścia pomiędzy budynkiem administracyjnym a łącznikiem z halami numer 1,2,3; umieszczenie tablic informacyjnych o zagrożeniu oraz o zakazie wstępu na teren objęty katastrofą. Decyzja zgodnie z art. 76 ust. 4 ustawy Prawo budowlane podlegała natychmiastowemu wykonaniu ze względu na istniejące zagrożenie zdrowia i życia ludzkiego.

decyzja (...) w K. z dnia 17 lutego 2021 roku

21

A. H. w momencie czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania postępowaniem. Nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

opinie sądowo-psychiatryczne

213-216; 244-246

A. H. nie był uprzednio karany.

dane o karalności

212; 236; 267; 307; 315; 355

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

--

---

---

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---

---

---

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1., 1.1.2., 1.1.3., 1.1.4.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. H.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. H. w zakresie w jakim opisał on współpracę z biurem (...) i okoliczność uzgodnienie projektu archiwum Urzędu (...) K. pod względem ochrony przeciwpożarowej a także otrzymania dokumentacji przedmiotowej inwestycji. Sąd dał wiarę również wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim opisał on bogate doświadczenie zawodowe i 29- letni staż pracy. Bezdyskusyjne jest również to, że oskarżony w uzgodnieniu błędnie wskazał że obciążenie ogniowe wynosi do 4 000 MJ/m ^{( 2.)}, gdy w istocie wynosiło ono więcej niż 4 000 MJ/m ^{( 2)}. Sąd dał wiarę również oskarżonemu w zakresie w jakim opisał, iż został ponownie wezwany przez (...) (...) Komendanta (...) w K. do ponownego złożenia dokumentacji związanej z uzgodnieniem projektu pod kątem ochrony przeciwpożarowej. Powyższy zakres wyjaśnień oskarżonego A. H. pozostaje w zgodzie z materiałem dowodowym w postaci opinii biegłych z zakresu pożarnictwa oraz dokumentami a zwłaszcza dokumentacją budowlaną a także uzgodnieniową.

zeznania świadka M. S.

Zeznania świadka były: jasne i spójne a także stanowcze. Sąd dał im wiarę w całości. Były one jednak w niewielkim stopniu niezbędne do rekonstrukcji okoliczności faktycznych sprawy niezbędnych do oceny odpowiedzialności prawnokarnej oskarżonego A. H..

Zeznania świadka J. N.

Zeznania świadka były: spójne oraz jasne. Sąd dał im wiarę w całości. Były one jednak w niewielkim stopniu niezbędne do rekonstrukcji okoliczności faktycznych sprawy niezbędnych do oceny odpowiedzialności prawnokarnej oskarżonego A. H..

zeznania świadka D. K.

Zeznania świadka były: stanowcze i spójne. Sąd dał im wiarę w całości. Były one jednak w niewielkim stopniu niezbędne do rekonstrukcji okoliczności faktycznych sprawy niezbędnych do oceny odpowiedzialności prawnokarnej oskarżonego A. H..

zeznania świadka E. D.

Zeznania świadka były: jasne i stanowcze. Sąd dał im wiarę w całości. Były one jednak w niewielkim stopniu niezbędne do rekonstrukcji okoliczności faktycznych sprawy niezbędnych do oceny odpowiedzialności prawnokarnej oskarżonego A. H..

zeznania świadka M. K.

Zeznania świadka były: stanowcze i spójne. Sąd dał im wiarę w całości. Były one jednak w niewielkim stopniu niezbędne do rekonstrukcji okoliczności faktycznych sprawy niezbędnych do oceny odpowiedzialności prawnokarnej oskarżonego A. H..

decyzja Prezydenta (...) K. numer (...) o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę;

akta (...) z postanowieniem (...) Komendanta Wojewódzkiego (...) w K. z dnia 19 stycznia 2009 roku;

postanowienie (...) Komendanta (...) z dnia 5 grudnia 2016 roku;

akta (...);

postanowienie (...) Komendanta Wojewódzkiego (...) z dnia 14 lutego 2017 roku;

akta (...) (...) w K.;

pismo K. (...) w K. z dnia 30 lipca 2021 roku;

pismo Naczelnego (...) z dnia 6 grudnia 2024 roku;

akta (...) (...) w K.;

pismo Zarządu (...) w K. z dnia 8 stycznia 2025 roku z dokumentacją uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej zmiany stałego urządzenia gaśniczego aerozolowego (...) oraz dokumentacją dotyczącą dopuszczenia budynku do użytkowania w zakresie ochrony pożarowej;

decyzja (...) w K. z dnia 17 lutego 2021 roku

Dokumenty urzędowe, które nie budziły wątpliwości Sądu. Nie były także kwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

dokumentacja fotograficzna

Nie budziła wątpliwości Sądu. Niekwestionowana przez strony.

projekt budowlany zmienny;

opracowanie KON- (...) - (...)Rozbudowa budynku archiwum Urzędu (...) K. przy ul. (...)- działka numer (...), obręb (...) N. Huta- Etap I”;

opracowanie KON- (...)-PB-P.poż zawarte w projekcie budowlanym zmiennym

Dokumenty sporządzone przez uprawnionych architektów. Nie budziły one wątpliwości Sądu. Strony również nie podnosiły zastrzeżeń co do ich autentyczności.

wyciąg z części I opinii zespołu biegłych;

wyciąg z opinii biegłych część II;

opinia biegłego J. M.;

opinia biegłego T. W.;

załącznik do protokołu biegłego J. M.;

opinie sądowo-psychiatryczne

Zostały sporządzone w sposób fachowy i rzetelny. Są wewnętrznie spójne i w sposób klarowny odpowiadają na postawione pytania. Należy tez mieć na względzie, że opinia biegłych była dla Sądu przydatna przede wszystkim dla ustalenia faktów związanych ze sposobem działania urządzeń gaśniczych, ich specyfikacją, oraz dla ustalenia przyczyn powstania pożaru archiwum. Natomiast w zakresie oceny prawnej zachowania oskarżonego, jak również w zakresie ustalenia podstawy prawnej sporządzenia scenariusza pożarowego, sąd nie czuje się związany opinią biegłych, bowiem nie może ona ograniczać Sądu w zakresie podstaw prawnych przypisania bądź braku przypisania odpowiedzialności oskarżonemu.

dane o karalności

Pochodzą od uprawnionego organu państwowego, zatem autentyczność i treść nie budziły wątpliwości Sądu; nie były też kwestionowane przez żadną ze stron.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1., 1.1.2.,

1.1.3.

1.1.4.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. H.

Sąd nie dal wiary wyjaśnieniom A. H. w zakresie w jakim wskazał on, iż na moment dokonywania przez oskarżonego uzgodnienia projektu budowlanego zamiennego archiwum Urzędu (...) K. pod względem ochrony przeciwpożarowej scenariusz pożarowy nie był wymagany z uwagi na odmienne brzmienie przepisów prawa albowiem archiwum nie należało do kategorii obiektów dla których taki scenariusz jest obowiązkowy. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. H. w zakresie w jakim wskazał on przesłanie zawiadomienia o uzgodnieniu projektu budowalnego pod kątem zagrożenie przeciwpożarowego jest formalnością, gdyż cała procedura uzgodnienia objęta jest sformalizowaną procedurą wskazaną w przepisach prawa. Powyższy zakres wyjaśnień oskarżonego A. H. pozostaje w sprzeczności z ustaleniami Sądu poczynionymi za podstawie opinii biegłych powołanych w sprawie a nadto dokumentów dołączonych do akt sprawy w postaci: projektów budowlanych oraz dokumentacji uzgodnieniowej. Ustalenia Sądu w niniejszej sprawie w sposób jednoznaczny wskazują na obligatoryjność elementu umieszczenia scenariusza pożarowego w dokumentacji projektowej, lecz z uwagi na to, że wyjaśnienia oskarżonego A. H. dotyczą interpretacji prawa, Sąd w sposób poszerzony odniesie się do tej kwestii w części prawnej uzasadnienia.

.Podstawa prawna wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

A. H.

I

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, że oskarżony A. H. swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu zabronionego z art. 271 § 1 k.k. w zbiegu z art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października do 28 listopada 2017 roku.

Sąd uznał na mocy art. 4 § 1 k.k., że stan prawny obowiązujący od dnia 1 października do 28 listopada 2017 roku będzie stanem korzystniejszym dla oskarżonego A. H. z uwagi brak obostrzeń odpowiedzialności z art. 57b k.k.

A. H. w toku procesu budowlanego był rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i brał udział w procesie inwestycyjnym poprzedzającym przygotowanie obiektu i jego zabezpieczenia przeciwpożarowego, oddanie do użytku przestrzeni magazynowej archiwum. Dokonał on uzgodnienia na jednym z etapów projektu budowlanego zamiennego pod kątem zabezpieczenia przeciwpożarowego. Nie był wprawdzie funkcjonariuszem publicznym o jakim mowa w art. 271 k.k., lecz spełniał cechy „innej osoby uprawnionej do wydania dokumentu” w rozumieniu tego przepisu. Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że owo uprawnienia musi wynikać z czegoś więcej, niż tylko z możliwości brania udziału w obrocie prawnym i zawierania umów cywilnoprawnych. W niniejszej sprawie mamy jednak do czynienia z zupełnie inną jakościowo sytuacją, bowiem oskarżony nie wystawił jedynie dokumentu na podstawie przepisów prawa cywilnego, lecz jako uczestnik procesu związanego z zatwierdzeniem projektu budowlanego, a jego kompetencja wynika z pełnienia funkcji rzeczoznawcy. Rzeczoznawca może być podmiotem występku z art. 271 k.k. (wyrok SN z dnia 7 grudnia 2001 r. IV KKN 563/97).

Dla ustalenia odpowiedzialności karnej oskarżonego A. H. znaczenie ma ustalenie, czy w dacie zarzucanego mu czynu sporządzenie scenariusza pożarowego dla projektu budowlanego było obowiązkowe.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej projekt budowlany obiektu istotnego ze względu na konieczność zapewnienia ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem oraz projekt urządzenia przeciwpożarowego wymagają uzgodnienia z rzeczoznawcą pod względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, zwanego dalej „uzgodnieniem”. Uzgodnienie takie oznacza, że rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych stwierdza, że projekt, który podlegał uzgodnieniu, spełnia wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Projekt uzgodniony przez oskarżonego A. H. nie zawierał scenariusza pożarowego, ponieważ taki scenariusz nigdy nie powstał, choć był obligatoryjnym elementem projektu. Stan ten nie uległ zmianie również na późniejszym etapie inwestycji, kiedy zdecydowano się na zastąpienie stałego urządzenia gaśniczego o jakim była mowa w projekcie stałym urządzeniem gaśniczym innego rodzaju. Fakt późniejszych zaniedbań nie wyklucza jednak odpowiedzialności oskarżonego.

Obligatoryjność sporządzenia scenariusza pożarowego wynikała z przytoczonych poniżej przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

§ 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 roku w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej wskazuje, że uzgodnienia projektu budowlanego dokonuje się w toku wzajemnej współpracy projektanta z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń pożarowych w trakcie sporządzania przez projektanta projektu budowlanego polegającej między innymi na opracowaniu scenariusza pożarowego dla obiektu objętego obowiązkiem stosowania systemu sygnalizacji pożarowej.

Według § 28 ust. 1 pkt 1 ppkt 13 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów i terenów w wersji obowiązującej w dacie zarzucanego czynu, stosowanie systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, a także urządzenia odbiorcze alarmów pożarowych i urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych, jest wymagane w archiwach wyznaczonych przez Naczelnego (...).

Archiwum Urzędu (...) K. nie należało do kategorii obiektów w których stosowanie systemu sygnalizacji pożarowej było obowiązkowe, bowiem nie należało do kategorii archiwów państwowych ani nie zostało wyznaczone przez Naczelnego (...).

Zgodnie z § 30 ust. 1 powyższego rozporządzenia obiekty wyposażone w stałe urządzenia gaśnicze mogą być niewyposażone w system sygnalizacji pożarowej. Jednak ust. 2 powyższej regulacji wskazuje, że przepis ust. 1 nie dotyczy obiektów, w których system sygnalizacji pożarowej jest niezbędny do uruchamiania urządzeń przewidzianych do funkcjonowania podczas pożaru.

(...) sygnalizacji pożarowej w budynku archiwum Urzędu (...) K. był obowiązkowy, ponieważ zamiast systemu opartego na gaszeniu pożaru wodą z hydrantów, ochrona przeciwpożarowa opierała się na systemie stałych urządzeń gaśniczych a system sygnalizacji pożarowej był niezbędny do uruchomienia urządzeń przewidzianych do funkcjonowania pożaru. Sąd ustalił w toku postępowania na podstawie opinii biegłych, że aby stałe urządzenia gaśnicze na które wyraził zgodę (...) Komendant (...) (...) w postanowieniu z dnia 14 lutego 2017 roku właściwie pełniły swoja rolę i by zapobiegały rozprzestrzenianiu się pożaru, konieczne było sporządzenie scenariusza pożarowego, który przewiduje współdziałanie nie tylko tego typu urządzeń, ale również uwzględnia inne uwarunkowania charakterystyczne dla rozwiązań zastosowanych w archiwum. W trakcie procesu inwestycyjnego aerozolowe stałe urządzenie gaśnicze (...) zamieniono na stałe urządzenie gaśnicze (...) 8-2. Początkowo projektowano umieszczenie 190 generatorów (...) a ostatecznie umieszczono 86 sztuk generatorów (...) 8-2. Różniły się one: kształtem, wymiarami, masą środka i czasem działania. Na powyższą zmianę oskarżony nie miał wprawdzie wpływu, ale nie zmienia to faktu, że już na etapie kiedy to on uzgadniał projekt, wobec przewidzianego rozwiązania w postaci (...), scenariusz pożarowy powinien być sporządzony.

Scenariusz pożarowy jednak nigdy nie powstał a to właśnie w scenariuszu pożarowym należało uwzględnić sposób funkcjonowania urządzeń przeciwpożarowych, w tym stałych urządzeń gaśniczych oraz urządzeń technologicznych (głównie systemu regałów jezdnych jakie były zastosowane w archiwum) oraz ich oddziaływania na siebie. Dość przytoczyć, w ślad za opinią biegłych, że skoro papierowe akta były przechowywane w metalowych regałach, to w razie powstania pożaru, metalowa obudowa mogła uniemożliwić dotarcie aerozolu gaśniczego z (...) do źródła pożaru.

Miało to istotne znaczenia w trakcie pożaru, ponieważ dotyczyło lokalizacji substancji palnej. (...) regałów w archiwum (...) K. mógł utrudniać lub nawet uniemożliwiać dotarcie substancji gaszącej (aerozolu) do substancji palnej (akt papierowych). Zastosowanie stałego urządzenia gaśniczego przy zwartych bryłach regałów przesuwnych w których znajdowały się spakowane w segregatory papierowe akta doprowadziło do powstania tzw. pożaru głębokiego ukrytego, dla którego aerozolowe stałe urządzenie gaśnicze nie posiada skuteczności gaśniczej a więc pożar taki nie mógł być przez takie urządzenie ugaszony. Co więcej, jak wskazali biegli (k. 350), rolą scenariusza pożarowego jest zsynchronizowanie wszystkich rozwiązań przeciwpożarowych, oprócz uruchomienia (...), także zamknięcie drzwi przeciwpożarowych i uruchomienie klap dymowych, zatem biorąc pod uwagę uwarunkowania panujące w budynku archiwum, zastosowane rozwiązania przeciwpożarowe w postaci (...), jak też specyficzny rodzaj materiałów jakie mogą być objęte pożarem (papierowe akta umieszczone w metalowych regałach) scenariusz pożarowy dla budynku archiwum powinien być sporządzony na etapie uzgadniania projektu przez rzeczoznawcę z zakresu ochrony przeciwpożarowej, a wobec jego braku, uzgodnienie nie powinno nastąpić.

Nadto użycie w archiwum systemu regałów determinowało gęstość obciążenia ogniowego, które oskarżony A. H. błędnie wskazał jako nieprzekraczające 4 000 MJ/m ², podczas gdy w rzeczywistości wartość ta została przekroczona. Sąd ustalił na podstawie opinii biegłych, że wartość 4 000 MJ/m ², stanowi granicę, której przekroczenie determinuje konieczność zastosowania innych rozwiązań przeciwpożarowych (k. 350/2).

Oskarżony A. H. zatem jako osoba uprawniona na mocy art. 6b i 6c ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej w brzmieniu obowiązującym po dniu 10 kwietnia 2017 roku rzeczoznawca do spraw przeciwpożarowych o numerze uprawnień (...) w dwóch pismach datowanych na dzień 25 lipca 2017 roku o nazwie zawiadomienie o uzgodnieniu projektu poświadczył nieprawdę co do zgodności projektu architektoniczno-budowlanego zamiennego archiwum Urzędu (...) K. z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej z uwagi na wyżej wskazane uchybienia w uzgodnieniu. Okoliczność ta miała istotne znaczenie prawne, ponieważ była niezbędna do uzyskania przez inwestora Gminę (...) K. pozwolenia na budowę w zakresie zastosowania zamiennego rozwiązania przeciwpożarowego.

Nadto oskarżony A. H. użył powyższych dokumentów, przedkładając je w postępowaniu administracyjnym w dniach 27 lipca 2017 roku i 9 października 2017 roku (...) (...) Komendantowi (...).

Sąd uznał, że oskarżony A. H. działał w okresie od dnia 11 lipca 2017 roku do 17 października 2017 roku w krótkich odstępach czasu, z jednym z góry powziętym zamiarem, o czym świadczy sposób działania oskarżonego A. H., który grupę poszczególnych zachowań traktował jako jeden proces zmierzający do ukończenia procedury uzgodnienia projektu budowlanego zamiennego archiwum Urzędu (...) K. pod kątem ochrony przeciwpożarowej. Tym samym Sąd uznał jego działanie za jeden czyn zabroniony jako czyn ciągły o jakim mowa w art. 12 k.k.

Wobec wyczerpania przez oskarżonego A. H. jednym czynem więcej niż jednego przepisu ustawy, Sąd zastosował kumulatywną kwalifikację prawną z art. 11 § 2 k.k.

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym. Oskarżony A. H. w uzgodnieniu zwrócił uwagę, że budynek jest zaopatrzony jest w drzwi ognioodporne z samozamykaczami i klapy dymowe. Sąd ustalił na podstawie opinii biegłego, że tego typu urządzenia, aby zadziałały prawidłowo muszą być zsynchronizowane według scenariusza pożarowego, którego nie było. Oskarżony A. H. jako rzeczoznawca jest profesjonalistą i ekspertem, który uzgadniał projekty budowlane pod kątem bezpieczeństwa pożarowego od lat. W oparciu zatem o wiedzę i doświadczenie, musiał wiedzieć, że dla tego typu obiektu wymagane jest stworzenie scenariusza pożarowego, który nie powstał. Pomimo tego oskarżony A. H. projekt uzgodnił. Wskazuje to, że pomimo posiadanej wiedzy i doświadczenia oraz fachowej świadomości braku scenariusza pożarowego, oskarżony A. H. przeszedł nad tym do porządku dziennego i dokonał uzgodnienia mając świadomość, że uzgadniany projekt nie spełnia wszystkich wymogów bezpieczeństwa przeciwpożarowego, w tym zwłaszcza wobec braku scenariusza pożarowego. Tym samym godził się on poświadczenie nieprawdy w dokumentacji uzgodnienia projektu budowlanego pod kątem ochrony przeciwpożarowej oraz użycie takie dokumentu poprzez przedłożenie go w postępowaniu administracyjnym (...) (...) Komendantowi (...) w K..

Tym samym oskarżony A. H. swoim zachowaniem zrealizował znamiona czynu zabronionego z art. 271 § 1 k.k. w zbiegu z art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. Sąd zatem zmodyfikował kwalifikację prawną czynu, dostosowując ją do tej wskazanej w wyroku, uwzględniając brzmienie przepisów od dnia 1 października do 28 listopada 2017 roku.

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☐

Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

Kary, środki karne, przepadek, środki kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzyg-nięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. H.

I

I

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę na mocy art. 4 § 1 k.k. stan prawny obowiązujący od dnia 1 października 2017 roku do dnia 28 listopada 2017 roku z uwagi na brak obostrzenia odpowiedzialności z art. 57b k.k.:

a) wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu (oskarżony A. H. godził w dobro prawne w postaci wiarygodności dokumentów, działał przy tym umyślnie z zamiarem ewentualnym, jego działanie miało miejsce w ramach sformalizowanego procesu inwestycyjnego w trakcie którego oskarżony A. H. uzgadniał projekt budowlany pod kątem bezpieczeństwa pożarowego a więc okoliczności istotnej dla inwestora budowalnego, swoim działaniem wyczerpał on znamiona dwóch różnych typów czynu zabronionego, działał on w ramach czynu ciągłego, poświadczenie nieprawdy dotyczyło istotnej okoliczności sporządzenia scenariusza pożarowego, który pozwoliłby na uniknięcie zagrożenia pożarowego oraz wskazania błędnej wartości obciążenia ogniowego, co skutkowałoby koniecznością zastosowania odmiennych rozwiązań przeciwpożarowych, poświadczenie nieprawdy miało miejsce w dwóch pismach a ich użycie sprowadziło się do dwukrotnego wykorzystania poprzez przedłożenie ich (...) (...) Komendantowi (...) w K., lecz w procedurze uzupełnienia dokumentacji);

b) wysoki stopień winy (postrzeganie oskarżonego A. H. jak również zdolność rozpoznania czynu nie była znacznym stopniu zakłócona bądź ograniczona, miał on pełną możliwość dnia posłuchu właściwym normom prawnym, czego nie uczynił);

c) okoliczności łagodzące a mianowicie jego uprzednią niekaralność.

Sąd uznał, iż dla oskarżonego A. H. odpowiednią karą będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia winy oskarżonego oskarżonego A. H.. Spełnia ona również funkcję ogólno i indywidualnie prewencyjną. Ma ona nakłonić oskarżonego A. H. do dania posłuchu normom prawnym nakazującym szanować wiarygodność dokumentów i niebagatelizowanie konieczności skrupulatnego wywiązywania się z obowiązków jakie spoczywają na rzeczoznawcy przeciwpożarowym w trakcie procesu inwestycyjnego. Bardzo ważne bowiem jest, by osoby dysponujące, tak jak oskarżony, specjalistyczną wiedzą, co do których istnieje domniemanie, że realizują swoje obowiązki rzetelnie, z należytą starannością traktowały swoje obowiązki i dokonywały prawidłowych ustaleń bez względu na koszty jakie mogą powstać dla inwestora w związku z koniecznością modyfikacji projektu, czy pozyskania nowych dokumentów, w tym wypadku scenariusza pożarowego. Rodzaj i wymiar kary spełnia tez w ocenie Sądu dyrektywy prewencji ogólnej.

A. H.

II

I

Wobec tego, że w stosunku do oskarżonego A. H. zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniająca warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy, a warunkowe zawieszenie wykonania kary będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa Sąd na mocy art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2017 roku do dnia 28 listopada 2017 roku przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. warunkowo zawiesił oskarżonemu A. H. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 2 lat.

A. H.

III

I

Sąd przy zawieszeniu wykonania kary na mocy art. 71 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2017 roku do dnia 28 listopada 2017 roku przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. wymierzył również oskarżonemu A. H. karę 100 stawek dziennych grzywny przy określeniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł, ponieważ jej orzeczenie na innej podstawie nie było możliwe.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę okoliczności powołane powyżej tj. stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego A. H. oraz stopień jego winy a nadto jego uprzednią niekaralność.

Sąd ustalił, że oskarżony A. H. ma stałe dochody w postaci emerytury. Prowadzi działalność gospodarczą w postaci usług w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Jest ojcem jednego pełnoletniego dziecka. Oskarżony A. H. otrzymuje regularne dochody, a na jego utrzymaniu nie pozostają małoletnie dzieci. Sąd baczył, a by wysokość miesięcznej stawki nie przekroczyła możliwości majątkowych oskarżonego. Sąd ustalając liczbę stawek dziennych wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i wysoki stopień winy a także okoliczności łagodzące wymienione powyżej.

Sąd uznał, iż wymierzona kara grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 30 zł będzie karą odpowiednią i uzmysłowi ona oskarżonemu A. H. naganność jego zachowania a tym samym konieczność stosowania się do norm chroniących wiarygodność dokumentów. Kara ta jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości jego czynu i spełni zarówno cele wychowawcze, jak i zapobiegawcze w stosunku do oskarżonego. Jednocześnie tak wymierzona kara przyczyni się do kształtowania w społeczeństwie świadomości, że godzenie w wiarygodność dokumentów nie może pozostać bezkarne.

A. H.

IV

I

Zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonego A. H. Sąd na mocy art. 72 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2017 roku do dnia 28 listopada 2017 roku przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. zobowiązał go do informowania Sądu na piśmie o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy.

Inne rozstrzygnięcia zawartej w wyroku

Oskarżony

Punkt rozstrzyg-nięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

Inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

Koszty

Punkt rozstrzygnię-cia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Zdaniem Sądu, sytuacja majątkowa oskarżonego A. H. pozwala na poniesienie przez niego kosztów sądowych, a brak przy tym szczególnych względów przemawiających za zwolnieniem go od ich poniesienia, dlatego też Sąd na zasadzie art. 627 k.p.k zasądził od oskarżonego A. H. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe.

Sąd zasądził od oskarżonego A. H. kwotę 420 zł tytułem opłaty od wymierzonej kar. Na kwotę tę złożyły się kwoty:

a) 120 zł tytułem opłaty od kary pozbawienia wolności( art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych);

b) 300 zł tytułem opłaty od grzywny orzeczonej na podstawie art. 71 § 1 k.k.( art. 3 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych).

Sąd zasądził od oskarżonego A. H. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2 258,98 zł tytułem wydatków poniesionych w toku postępowania.

Podpis

Sędzia Sławomir Szyrmer